BOOK REVIEW: THE ALCHEMIST

BOOK REVIEW: THE ALCHEMIST OF PAOLO COELHO

“Ang lahat ng bagay ay may katumbas na halaga…”

Isang makatotohanang linya na sinambit ng old king sa isang binatang pastol. Isang binatang iniwan ang lahat na itinuturing nyang mahalaga upang sundin ang pangarap at hanapin ang isang kayamanang magbabago sa kanyang buhay. Siya’y napadpad sa iba’t-ibang lugar, nakatagpo ng iba’t-ibang uri ng nilalang na nag-iwan ng mga aral na nagamit niya sa paglalakbay papalapit sa kanyang kayamanan.

Ang author ng The Alchemist ay lubhang nakakahanga. Masasabi kong napakalawak ng kanyang imahinasyon at napakayaman ng kanyang karanasan. Sa bawat pahina ng kanyang aklat ay lumilitaw ang mga karunungan at pilosopiyang natutunan nya sa buhay. Punong-puno ng simbolismo, ng metaphor at ng parallelism ang kanyang akda. Ang estilo ng kanyang pag-susulat ay maihahalintulad ko sa isa sa mga karakter ng kanyang aklat—ang Hari ng Salem.

Habang binabasa ko kasi ang librong ito, pakiramdam ko ay ako yung binatang pastol sa kwento at ang kanyang estilo, ang kanyang akda ay ang Hari ng Salem na nagsasabing “Ikaw ang gagawa ng sarili mong tadhana. Abutin mo ang iyong pangarap. Makinig ka sa sinasabi ng iyong puso, sapagkat kung nasaan ang iyong kayamanan, naroon rin naman ang iyong puso. When you want something, the entire universe conspires in helping you to achieve it.”

Patas siyang manunulat. Kahit kitang-kita sa simula pa lamang ng kwento na naniniwala ang pangunahing tauhan kay Hesus, at kahit naniniwala din ang may-akda sa Panginoon, hindi mo makikita sa akda na siniraan nya ang relihiyon ng mga Muslim. Nakakatuwang mabasa sa libro ang pangalang Jesus, Allah, Joseph, ganundin ang Bible, Koran at ang Mecca. Binigyan niya ng patas na pagtingin ang dalawang magkaibang paniniwala. Napakasarap basahin na ang Merchant (Muslim) at ang binatang pastol (Christian) ay nagtutulungan at nagbabahagi ng kanilang mga pangarap sa buhay—walang galit, walang pagtatalo bagkus ay puno ng pag-galang. Napansin ko rin na may ilang verses sa Biblia ang nabanggit ng ilang karakter sa aklat. Maganda rin palang estilo na bukod sa nagkukwento ang may-akda ay nagkukwento rin ang kanyang mga tauhan tulad ng ginawa ng ilang karakter sa aklat.

Isang bagay na nakakatuwa sa The Alchemist: Hindi ito nakakabagot basahin. Napaka-interesting ng adventure ni Santiago at parang mabibitin ka kapag ipagpapabukas mo pang basahin ang kasunod na pahina. Pinapaapaw ng libro ang curiosity ng mambabasa kung mahahanap ba ng pangunahing karakter ang kayamanan at mapapaisip ka kung anong kayamanan ba talaga ang hinahanap nya sa Pyramid of Egypt. Ito ba’y literal na kayamanan o higit pa? Sa tingin ko’y magandang pamamaraan ito upang huwag iwanan ng mambabasa ang kanyang binabasa. Para bang isdang pinapainan at ang isda naman ay kumakagat doon sa pain.

Napakaraming bagay ang itinaya ni Santiago. Lubhang napakarami na ring sakit, hirap, pagluha, takot, agam-agam, pangamba ang kanyang pinilit na labanan matupad lang ang pangarap. Maraming panahon, lakas at pag-ibig din ang kanyang isinakripisyo para sa tadhanang siya raw ang gagawa.

Hindi biro ang kanyang pinagdaanan. Nariyang iniwan ang sariling bayan at ipinagbili ang sariling mga alagang tupa. Maraming beses na rin siyang pinanghinaan ng loob at susuko na sana. Naalala ko pa ang isang bahagi ng akda na dumurog sa aking puso. Sariwa sa aking isipan ang araw na humagulhol siya sa pag-iyak hindi dahil sa babaeng kailangan niyang iwan upang tuparin ang pangarap. Nariyang  naisip niya na unfair ang Diyos sapagkat sa halip na tulungan siya at ang mga taong naniniwala sa pangarap ay masaklap pa ang mangyayari sa kanyang buhay—tulad ng ninakawan siya ng isang estranghero na itinuring niyang bagong kaibigan. May mga pagkakataong nagutom subalit walang nasumpungang tinapay sapagkat jacket, libro at dalawang bato na ibinigay pa ng matandang hari ang mayroon siya. Dumating pa sa panahong kailangan niyang maging hangin, mailigtas lang ang sariling buhay.

Ang aklat na ito ay buong puso kong inirerekomenda na basahin hindi lamang ng kapwa ko kabataan kundi sa lahat ng nangangarap sa buhay.

Ano ang pangarap mo sa buhay? Tulad ni Santiago, wag mong isusuko ang pangarap na iyon sapagkat iyan ay obligasyon mo sa iyong sarili. Iyan ang isa sa maraming mensahe ng aklat. Tulad ng isang minero sa kwento na mahabang panahong naghahanap ng batong emerald. Habang iniisa-isa at sinusuri ang mga bato, dumating ang sandaling siya’y sumuko na at umayaw. Sa sobrang galit niya sapagkat nasayang lang ang mahabang panahon at pagsasakripisyo na iginugol niya dito ay dinampot niya ang kasunod na bato at inihagis ng buong lakas hanggang sa ito’y nabasag. Hindi niya alam na ang batong kasunod na niyang susuriin, ang batong hawak at inihagis niya ay ang pinakamagandang batong emerald pala sa buong mundo.

Ano nga ulit ang pangarap mo? Huwag kang bibitaw sa pangarap mong iyan. Anong malay mo, isang hakbang ka na lang din pala papunta sa pangarap mo, umayaw ka pa..